Begrijp wat je doet 3 - deel 1

Na de eerste twee delen van deze serie uitgebracht te hebben (het eerste boek over Spaans-Italiaanse structuren met 1.e4 e5, het tweede over Damegambietstructuren met 1.d4 d5), werd het tijd voor een derde deel. Een heel populaire opening onder clubschakers is het Siciliaans, vandaar we deze reeks voortzetten met deze opening. Dat zo’n prachtige en veelomvattende opening nooit in één boek gebundeld kan worden, moge duidelijk zijn. Vandaar dat ook de volgende delen in het teken zullen staan van varianten met het Siciliaans. Zoals mijn vroegere leermeester, wijlen Huub van Dongen, ooit zei: “Over alleen al de Najdorfvariant bestaat meer literatuur dan over de Middeleeuwen!” Daar kon hij best eens gelijk in hebben. Het Siciliaans is zo’n complexe en uitgebreide opening dat het een hele klus wordt om deze prachtige opening op een instructieve wijze voor het voetlicht te brengen. Elke variant staat op zichzelf en heeft meestal zulke specifieke kenmerken dat die gescheiden behandeld moeten worden. Niettemin streven we ernaar om varianten die op een of andere manier overeenkomsten vertonen, bij elkaar te plaatsen. Het moge duidelijk zijn dat de Drakenvariant heel erg afwijkt van de Svesnikov en omgekeerd.

In dit eerste deel treft u de Najdorfvariant en het broertje hiervan, de Scheveningervariant, aan. Deze twee systemen hebben veel overlap en passen daarom mooi bij elkaar. Voordat we daarmee verdergaan is het goed om de vraag te stellen: waarom het Siciliaans? Zoals we in ons eerste deel van Begrijp wat je doet hebben gesteld, is er niets mis met 1.e4 e5. Dat is tot de dag van vandaag nog steeds zo. Toch blijkt dat het voor sterke spelers, die met zwart tegen een Elozwakkere moeten spelen, soms heel erg lastig is om er een echte strijd van te maken als wit niet wil meewerken. Vandaar dat veel spelers er naast hun hoofdrepertoire ook het Siciliaans bijnemen. Want met deze opening is er een scherpe strijd gegarandeerd!